GÜNEŞ VARKEN TADINI ÇIKAR HAYATIN
Güneş varken güneşlenmek gerek, yoksa güneş batar, yerine karanlık hükümdar olur. Varlığında kıymetini bilip, yokluğunda aramamak gerek. Elinde fırsatlar varken iyi değerlendir ki, fırsatlar kaçmasın. Cenneti beklerken, cehenneme düşmeyesin. Kimileri vardır ki, melek olduğunu sanırlar. Kimileri de her şeyin, kendileri için yaratıldığını sanırlar. Seviyorsan Yaradan’ı, sevmesini de bilirsin yaradılanı, ya da tam tersini. "Ömrünce sevgi ara, olursa kalbin kara, bulamazsın beş para." Ne güzel demişler değil mi? Sevgi, kalbe yerleşeceği için, oranında pam pak tertemiz olması gerekmez mi ki? Ne vahimdir ki, niceleri her şeyin görünüşle belli olduğunu sanırlar. Hiç tepeye tırmanıp, tepeden aşağı bakmak akıllarına gelmez. Hep derler ki; "o dağ çok yüksek çıkılmaz, çıkmaya da zaman yetmez." Oysa bilseler, o dağın zirvesindeki heyecanın, adrenalinin ne kadar eşsiz bir şey olduğunu, belki de böyle hatalar yapmazlar. Büyük bir âlim ne demiş: "nice elbise gördüm, içerisinde insan yok; nice insan gördüm, üzerinde elbise yok." İşte öyle bir vahim durumdayız ki, içimizi değiştirmek hiç aklımıza gelmiyor. Gözümüz hep dışarılarda oluyor. Oysa güneş varken güneşlenmesini bilsek, yokluğunda aramayız herhalde. Altın'ın değerini sarraf anlar, bakkal ne anlasın ki? Sen, küflenmiş demir parçasını altın suyuna batırıp, onu satmak için sarraf sarraf geziyorsun. Ama bilmelisin ki, muhakkak bir alıcısı çıkar. Her kötü malın, bir kör alıcısı vardır.
Güneş batmadan, akşam olmadan, sabahı özleme. Şu an yaptıklarının, yarın yapacaklarının teminatı yahut bir başlangıcı olduğunu unutmamalısın. Şu an yatmakla başarıya ulaşan hayvan, insan olmasa gerek. Çünkü; yatmakla başarıya ulaşan tek hayvan, tavuktur. Elinde fırsatlar varken, bahane üretmek yerine, çözüm üretmeli ve uygulamalısın. Ne konuştuğuna, kiminle konuştuğuna çok dikkat etmelisin. Gün olurda, her şey karanlık gelirse sana, anlarsın o zaman, lakin çok geç kalmış olabilirsin. Bu gün zamanın varken, her anını iyi değerlendir. Yarın “keşke” desende, yiyecek keşkeğin olmayacak. Seni anlayan hiç kimse de olmayacak.
Değerini yitirmek yerine, değerine değer katmalısın. Sevdiklerinin gözünde gümüş isen, altın olmalısın; elmas isen, yakut olmalısın. Düşünmeden yaptığın her hareket, sana eksi(-) puan getirir. Nihayetinde mevcut puanlarında bitecek ve eksi(-) değerlere ulaşacaksın. O zaman herkesin gözünde değersiz, önemsiz konumda yer alacaksın. Bunları bilerek hareket edersen, tuttuğun el, el değil kurtarıcı olur. Tutunduğun dal da, senin için bir mabet olur. Asla, “Acı patlıcanı kırağı çalmaz” diye düşünme. Bugün sağlığının, sevginin, değerini bil. Yarın, hiçbir şeyin olmayabilir.